بسم الله…

ادامه مبحث قبلی…                                                          

این عبارت معروف وآموزنده روی سنگ قبریک کشیش انگلیسی درکلیسای<<وست مینستر>>نوشته شده است:

جوان که بودم خیال داشتم دنیاراتغییردهم.امامسن تروعاقل تر که شدم،فهمیدم که دنیا عوض نمیشود.بنابراین توقعم راکم کردم وتصمیم گرفتم به تغییرکشورم قناعت کنم.ولی کشورم هم خیال نداشت عوض شود.به میانسالی که رسیدم، آخرین توانایی هایم را بکارگرفتم تافقط خانواده ام را عوض کنم،ولی پناه برخداآنها هم خیال نداشتندعوض شوند.اینک که دربسترمرگ آرمیده ام،ناگهان دریافته ام که اگرفقط خودراعوض میگردم،خانواده ام هم عوض میشدوبا پشتگرمی آنها می توانستم کشورم راعوض کنم وخداراچه دیدیدشایدحتی میتوانستم دنیاراهم عوض کنم!

درمسیرزندگی بعضی ازموضوعات کاملا دراختیارماهستندو،بااراده ی ماانجام میشوند.امادرباره ی بعضی ازموضوعات اختیارمانسبی ومشروط است.وبعضی ازموضوعات نیزبه طورکامل ازاختیارماخارجند.

نکته ی مهم اینست که مسئولیت مانسبت به هرچیزی،متناسب بامیزان کنترل واثری است که روی آن داریم.مثلا شایدمسئولیتی درقبال تخریب جنگل آمازون نداشته باشیم،چون اختیارو قدرتی دراین زمینه نداریم.درواقع بیشترین مسئولیت را درباره چیزی داریم که میتوانیم بیشترین اثرراروی آن بگذاریم وبیشترین کنترل راروی آن داریم وآن چیز، خودمان هستیم.

لحظه ایی دنیارا بدون حضورخودتان مجسم کنیدوفرض کنیدکه ازاین دنیا رفته اید. دراین وضعیت کوه هایی ازطلا وجواهرات زیادیاتمام مدال های افتخارچه ارزشی میتوانندداشته باشد؟درواقع شماهستیدکه دنیاراارزشمندکرده اید ودنیاتمام ارزش واعتبارخودرامدیون شماست.پس مهمترین چیزخودمان هستیم.

شایدمناسب باشدکه دراینجاباقانون دوم زندگی آشناشویم:

قانون دوم:اولین وتنهاچیزی که بایدتغییردهم خودم هستم.

قانون اول+قانون دوم=<<من مسئول زندگیم هستم وبایدآغازکننده ی تغییرات باشم واولین وتنها چیزی که بایدتغییردهم،خودم هستم.>>

ادامه دارد…